Memento mori - Zadanie Shina

Temat: Memento mori - Zadanie Shina Czw Lut 07, 2019 7:16 pm

Było zaledwie późne popołudnie, dochodziła osiemnasta, jednak tutaj, na powierzchni, pogoda oraz ogólny przebiegiem dnia rządziły się swoimi, kompletnie niemagicznymi prawami. Inaczej niż w Podziemiu. A zima należała do tych pór roku, które szybko sprowadzały ciemność.
- Woaaah! Cooool! - dzieciak był wyraźnie zachwycony twoimi rogami. Odkąd tylko do ciebie dopadł, nie dawał za cholerę w spokoju zebrać myśli, czy choćby ze zrozumieniem doczytać zwiniętej w rulonik karteczki, którą wręczył ci przed momentem.
Nie był w stanie wiele wyjaśnić, kiedy energicznie podskakując na swoich krótkich, przypominających kopytka nogach, obskakiwał cię ze wszystkich stron. Zachowywał się jak chomik, który przedawkował kofeinę. Jedyne co mogłeś wyłapać z chaotycznej paplaniny sięgającego ci do pasa chłopaczka to to, że jakiś potwór z twarzą przypominającą maskę poprosił go o dostarczenie wiadomości. W zamian dzieciak dostał trochę drobnych, które tutaj, w slumsach, miały bądź co bądź sporą wartość.
Dzieciak przypominał z twarzy coś na kształt jagnięcia, a może bardziej cielaka? Cielaka z, hm, bardziej humanoidalnymi rysami i bujną grzywką?
- ...To coś ważnego? Coś ciekawego? - przez chwilę nawet okazała zainteresowanie obwiązanym sznurkiem rulonikiem, ale koniec końców jego wzrok ponownie padł na twoje rogi. - Hej, hej! Nie są ciężkie???
Notatka nie zawierała wiele. Jedynie adres oraz krótki dopisek: "Ludzie? Czy potwory? Wolisz wolność, czy niewolę? Mogę pomóc. Będę czekać do północy."
Jeśli dobrze kojarzyłeś, adres mógłby doprowadzić cię na granice ludzkich osiedli po drugiej stronie ich dzielnicy. Centralnej dzielnicy. Tamte miejsca były w gruncie rzeczy dużo częściej zamieszkiwane przez nieliczne potwory, którym udało się zdobyć pracę między ludźmi. Neliczne potwory oraz biedniejsze, ludzkie rodziny.

Temat: Re: Memento mori - Zadanie Shina Sob Lut 09, 2019 12:10 am

Shin z uśmiechem patrzył na biegające wokół jego nóg potworze dzieciątko. Owszem, dla kogoś postronnego mogłoby wydawać się mega irytujące i doprowadzające do szału, ale dla kogoś takiego jak nasz wielki pan bohater potworów? Gdzie tam, on kochał widok cieszących się potworzątek. Szczególnie w czasach kiedy był on tak rzadko spotykany. Pogłaskał malucha po głowie i wlepił oczy w przekazany mu przez niego list. Hmm... Brzmiało to co najmniej interesująco, jeśli nie nawet zachęcająco... Brzmiało jak coś mogące pomóc trochę potworom, jeśli nie nawet zacząć rewolucję! Chyba tylko idiota odrzuciłby taką propozycję. Albo człowiek który nie ufa od tak listom nadesłanym z bardziej ludzkiej niż potworzej dzielnicy. Ale no cóż, sprawdzić zawsze mógł to sprawdzić. Spojrzał spokojnym wzrokiem na szkraba który akurat teraz zaczął wypytywać o jego rogi. Bez słowa go podniósł i wsadził sobie na barana.
-Jesteś taki ciekawy to sam sobie sprawdź! Chodź, malutki. Przejdziesz się ze mną do końca slumsów? Zawsze milej jest połazić sobie w grupie, no nie? I pamiętaj, nie chwal się nikomu tymi pieniędzmi które dostałeś za list. Ani kolegom, ani tym bardziej nieznajomym. Po prostu idź potem do domu i wsyp je grzecznie do rączki mamie albo tatusiowi, okej? Pamiętaj, mój mały, tacie albo tatusiowi!
Shin miał zamiar pójść na wskazany adres. Oczywiście wedle obietnicy dziecko zamierzał zostawić na samej granicy Slumsów-Slumsów, nie chciał narażać go na żadne niebezpieczeństwo.

Temat: Re: Memento mori - Zadanie Shina Wto Lut 12, 2019 8:57 pm

Mogłeś poczuć, jak młody potwór spina się pod wpływem twojego dotyku w pierwszej chwili zaskoczenia. Być może zmartwił się lub przestraszył, że jego gadanina cię rozzłościła? Nie miało to jednak większego znaczenia, bo gdy tylko zrozumiał twoje intencje, jego drobne ciałko ponownie się rozluźniało, a on sam zaśmiał się i niemal od razu ułożył lekko pokryte ni to futrem, ni to meszkiem łapy na twoich rogach. Wbrew całej swoje energicznej otoczce, dotykał ich ostrożnie i z wyczuciem.
- Mm! - zgodził się i z pełnym przejęcia westchnieniem zacisnął palce na rogach - ot asekuracyjnie, gdy postanowiłeś wreszcie ruszyć przed siebie. Od momentu posadzenia na barana znacznie się uspokoił. Nie wiercił się ani nie majtał nogami, z fascynując zamiast tego obserwując wszystko z wysokości, której być może nie miał wcześniej możliwości doświadczyć. Gdy tylko zacząłeś do niego mówić, również słuchał cię całkiem uważnie. Chwilę mruczał, jakby w zastanowieniu. - A braciom? - dopytywał się. -Mamy nie ma od paru dni w domu, ale wiem gdzie chować wszystkie skarby i cenne rzeczy! - pochwalił się, zanim ponownie zaczął oglądać twoje rogi z bliska. - Hehe~ Nie jesteś wcale tak straszny, jak mi mówiono! To fajnie!

/Możesz teraz kontynuować pogawędkę z malcem. Możesz też zostawić go i ruszyć aż pod podany adres. W przypadku wybrania drugiej opcji, rzuć kością.

» Biały Deszcz - Zadanie Rogera
» Rodzina zawsze na pierwszym miejscu - Quest Shina
» Utracony - Zadanie Daniela
» Wezwanie - Zadanie Namide
» Zakazany eksperyment - Zadanie Undyne