Rasy

Nie istnieje chyba druga rasa równie różnorodna zarówno pod względem wyglądu jak i umiejętności, co rasa Potworów. Ile wyobrażeń na ich temat może namnożyć się w ludzkiej głowie, tyle do wyboru potworów o najrozmaitszych rozmiarach i kształtach, choć można wśród nich dostrzec pewne wyróżniające się gatunki: szkielety, psy, duchy czy tzw. "Potwory Naczelne" pokroju potworzej pary królewskiej – Asgora oraz Toriel. 

Magiczne ciało potwora pozostaje ściśle związane z jego duszą od chwili narodzin, co niestety sprawia, że jest ono dużo słabsze fizycznie niż ciało człowieka. Przedstawiciele tej rasy nie posiadają układu pokarmowego takiego, jaki mają ludzie (dlatego uświadczenie kibelków w ich łazienkach to rzadkość). Spożywane przez nich jedzenie, zostaje natychmiast magicznie wchłonięte przez ciało. Jedzenie potworów często przypomina z pozoru ludzkie i choć bywa, iż smakuje w pewnych przypadkach podobnie, to tworzone są na ich własne sposoby i daje im więcej energii niż gdyby posilali się zwykłymi, ludzkimi produktami.  

Przedstawiciele tej rasy doskonale władają magią. Potwory dzięki swej naturze są bardzo zależne od swoich uczuć, dlatego też jeśli nie będą naprawdę chciały skrzywdzić swojego przeciwnika podczas walki, jego ataki będą dużo słabsze. Działa to oczywiście także i w drugą stronę. Napędzane nienawiścią mogą stać się wyjątkowo silne - choć jest to dla nich niezwykle nienaturalna skłonność. Nie bez powodów mówi się, że "DUSZE potworów zrobione są z miłości, nadziei i współczucia."

Przedstawiciele tej rasy nie chorują, jednak starzeją się w różnym tempie w zależności od swojego gatunku. Kiedy potwór się starzeje i jego czas na tym świecie dobiega końca, wchodzi w stan zwany upadłością: leży nieruchomo dopóki siły zupełnie go nie opuszczą, obracając jego ciało w pył. Pył ten często jest rozsiewany po ulubionych rzeczach właściciela, dzięki czemu jego esencja będzie na nich żyć, pozostając wyjątkową pamiątką dla najbliższych. Słaba dusza potwora znika niemal natychmiast po jego śmierci. Dla porównania, ludzka dusza może przeżyć wiele setek lat po śmierci jej właściciela. Wyjątkiem są Potwory Naczelne, jako że ich DUSZE istnieją poza ich ciałem kilka chwil przed rozkruszeniem. Nie zmienia to faktu, że ludzka dusza jest o wiele silniejsza, jej moc jest równa tej należącej do niemal wszystkich potworów. 

Potwory posiadają jedną bardzo specyficzną umiejętność, z obawy przed którą ludzie zamknęli je wieki temu za Barierą. Potrafią one przejmować pochłaniać dusze. Pomimo że są słabe, potwór wchodzący w posiadanie ludzkiej duszy znacznie zyskuje na sile, zaś wchodząc w posiadanie siedmiu, byłby w stanie zniszczyć cały gatunek ludzki. 

Kiedy potwór jest ranny - krwawi. Niemniej "krew" jest w zasadzie wyciekającą z jego ciała magią, a jej kolor może być indywidualny w zależności od każdego z osobna. 

Dawno temu ludzie wypędzili potwory w głąb ziemi. Od tamtego czasu ich cywilizacja kwitła. Rozwijali się naukowo, odkrywali nowe wynalazki, doskonalili technicznie, jednak kosztem zaniku mało znaczących w ich świecie umiejętności magicznych, które jeszcze wtedy w nich drzemały. Dzisiaj ludzie potrafiący używaj magii są niemalże niespotykani. W przeciwieństwie do potworów są jednak silni fizycznie. Dusze, które nie są związane bezpośrednio z ich ciałami, posiadają w sobie moc, której nie dorówna dusza pojedynczego potwora. Dzięki temu, dusza przeciętnego człowieka potrafi istnieć przez znacznie dłuższy okres czasu po śmierci niż to bywa w przypadku potwora. Poza tym ludzie są jak... ludzie. Rozejrzyj się, w końcu widzisz ich na co dzień.