Jezioro w głębi lasu

Głęboko w lesie, rzut beretem od matecznika nietkniętego ani ludzką, ani potworzą stopą leży wielkie, przecięte z obu stron rzeczką lustro wody. Odbijają się w nim długie i smukłe konary drzew, przeglądające się w jego tafli gałązki krzew w towarzystwie wysokich koron i dryfujących leniwie nenufarów. Zaczarowaną, zdałoby się, powierzchnię czasami zakłócają niewzruszone pięknem tego miejsca zwierzęta czy brużdżące je strumieniami wody podczas lądowania ptactwo, innym razem deszcz.